Człowiek rzadko się zmienia...

„Tak, jak pogłębiają się i wyostrzają bruzdy na ludzkiej twarzy, tak z wiekiem pogłębiają się i wyostrzają cechy ludzkiej duszy. Ten, kto był dobry, staje się jeszcze lepszy, wyraźnie zły – gorszy, zawistny – jeszcze bardziej zawistny, a naiwny – bardziej naiwny. Cechy charakteru od dnia narodzin do starości stają się wyrazistsze, widocznie zanika konieczność ukrywania ich i maskowania się dla kariery, powodzenia, kobiety. Nagle cała przywdziana maska ulatuje jako zbyteczna, pozostawiając tylko założenie wstępne. Dlatego w życiu człowieka obserwuje się niewiele metamorfoz i nie należy na nie oczekiwać. Zły od urodzenia nie stanie się dobrym, dobroduszny nie zacznie czynić zła, człowiek honoru nie zacznie kłamać, a krętacz nie przestanie oszukiwać. Człowiek rzadko się zmienia…”

Podróż

Podróż jest trudna, długa, czasami niemożliwa. Mimo to, znam niewielu ludzi, którzy pozwolili, aby te trudności ich zatrzymały. Wchodzimy w świat, nie będąc pewnym co wydarzyło się w przeszłości, jakie konsekwencje nam to przyniosło oraz co w zanadrzu ma dla nas przyszłość.

Będziemy próbowali podróżować tak daleko, jak się da. Jednak patrząc na krajobraz, jaki nas otacza, zdajemy sobie sprawę, że nie będzie możliwe by dowiedzieć się i nauczyć wszystkiego.

To, co nam pozostaje, to zapamiętać wszystko z naszej podróży tak, byśmy mogli opowiadać historie. Naszym dzieciom i wnukom możemy opowiadać o cudownościach jakie widzieliśmy i niebezpieczeństwach, jakim musieliśmy stawić czoła. Oni także narodzili się i umrą, oni także będą opowiadali swoje historie własnym potomkom, a karawana również w tym czasie nie dotrze do celu swojego przeznaczenia...