22 grudnia 2008

Dzieci Wszechświata

Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu, pamiętaj jaki spokój może być w ciszy. Tak dalece jak to możliwe, nie wyrzekaj się przy tym siebie, bądź w dobrych stosunkach z innymi ludźmi. Prawdę swą głoś spokojnie i jasno, słuchaj tego, co mówią inni, nawet głupcy i ignoranci mają swą opowieść. Jeżeli porównujesz się z innymi możesz stać się próżny lub zgorzkniały, albowiem zawsze będą lepsi i gorsi od Ciebie. Ciesz się zarówno swymi osiągnięciami jak i planami. Wykonuj z sercem swą prace jakkolwiek by była skromna. Jest ona trwałą wartością w zmiennych kolejach losu.
Zachowaj ostrożność w swych przedsięwzięciach, świat bowiem jest pełen oszustwa. Lecz niech Ci to nie przesłania prawdziwej cnoty, bowiem wiele ludzi dąży do wzniosłych ideałów wszędzie jest pełno heroizmu. Bądź sobą, zwłaszcza nie zwalczaj uczuć i nie bądź cyniczny wobec miłości albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trwa. Rozwijaj siłę ducha, by w nagłym nieszczęściu mogła być tarczą dla Ciebie, lecz nie dręcz się wytworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności. Obok zdrowej dyscypliny bądź łagodny dla siebie.
Jesteś dzieckiem Wszechświata, nie mniej niż gwiazdy i drzewa masz prawo być tutaj, czy to jest jasne dla Ciebie, czy nie nie wątp, że świat jest taki jaki być powinien, tak więc bądź w pokoju z Bogiem, cokolwiek myślisz o jego istnieniu, i czymkolwiek się zajmujesz i jakiekolwiek są Twoje pragnienia. W zgiełku ulicznym życia zachowaj pokój ze swą duszą. Z całym swym zakłamaniem znojem i rozwianymi marzeniami ciągle ten świat jest piękny!Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy.

01 grudnia 2008

Któregoś dnia turysta odwiedził słynnego rabina. Zadziwił go niesłychanie widok domu rabina, wszystkie pokoje wypełniały jedynie książki, zaś całe umeblowanie stanowił stół i krzesło.
- Rabbi, gdzie są twoje meble? - spytał turysta.
- A gdzie są twoje? - zareplikował rabin.
- Moje? Ależ ja jestem tutaj jedynie przejazdem!
- Ja także - odparł rabin.